Агностици́зм (от др.-греч. ἄγνωστος — непознаваемый, непознанный) — философская концепция, согласно которой мир непознаваем; люди не могут знать ничего достоверного о Боге (или богах) и о действительной сущности вещей^{[1][2][3][4][5]}. В общеупотребительном смысле (особенно в англоязычной литературе) агностицизм нередко смешивают с атеизмом, со скептицизмом в отношении религии вообще^[1][2][4].

ندانم‌گرایی یا لاادری گری، دیدگاهی فلسفی است که دانستن درستی یا نادرستیِ برخی ادعاها و به‌طور ویژه، ادعاهای مربوط به امور فراطبیعی، مانند الهیات و زندگی پس از مرگ و وجود خدا و موجودات روحانی یا حتی حقیقت نهایی را نامعلوم یا به شکل «ندانم‌گویی»، از اساس ناممکن می‌داند.^[۱] لاادری‌گری، از گرایش‌های فلسفی است که در عین باور به عینیت و واقعیت جهان، شناخت قسمتی از آن یا کل آن را ناممکن می‌داند. این اصطلاح برای نخستین بار، توسط توماس هنری هاکسلی، به مفهوم غیرقابل‌شناخت بودن ماوراء طبیعت به‌کار رفت؛ اما پس از آن، در ادبیات فلسفی و به‌ویژه مارکسیستی، در معنای غیرقابل شناخت بودن جهان مادی به‌کار می‌رود.

بسیاری از فیلسوفان و اندیشمندان، در مورد ندانم گرایی نوشته‌اند که از میان آنان می‌توان از توماس هنری هاکسلی، رابرت انگرزول، برتراند راسل و ابوالعلاء معری نام برد.