عین سوف (عبری:אין סוף) نام خداوند در مرحله قبل از نمایان شدن او است. عین سوف می‌تواند به معنی بینهایت یا بدون انتها ترجمه شود. عین سوف منبع اصلی الهی تمامی خلقت است که در برابر عین قرار دارد که بینهایت ناچیز بودن است. واژه عین سوف از دو قسمت عین (هیچ) و سوف (محدود) تشکیل شده‌است. ریشه واژه اوهر عین سوف (نور عین سوف) نیز از همین واژه است. در کابالای اسحاق لوریا، اولین مرحله از خلقت جمع شدن خدا است که باعث ایجاد فضای خالی می‌شود. این مرحله زیمزم نام دارد. در مقابل این سه مرحله عین به مفهوم هیچ و عین سوف بی انتها و عین سوف اوهر سه نمود تاریک از عین و عین سوف و عین سوف اوهر خارج شد که پایه تشکیل کیهان دوم بود که شامل chasek به معنای تاریکی و یا aathiel یا عدم اطمینان و بعد از آن bohu یا beliaal که بوهو در اینجا به معنای تهی بودن و منظور از بلیال بدون خدا یا بیرون از خداست و سپس مرحله chaos یا آشوب که منظور دنیای بدون ابعاد و با امکانات نامحدود می‌باشد و به tohu و یا qemetiel که منظور تاج خدایان می‌باشد ایجاد شد